Παρακάτω θα διαβάσετε ένα κείμενο από μια φίλη αναγνώστρια του περιοδικού μας που μας το έστειλε για να το δημοσιεύσουμε. Είναι μια φωνή – κραυγή για τα αδέσποτα. Είναι μια έκκληση σε όλους όσους αγαπούν τα ζωάκια να μην ξεχάσουν να τα προσέξουν τώρα το καλοκαίρι που χρειάζονται επιπλέον φροντίδα για να μπορούν να αντιμετωπίσουν την ζέστη. Είναι ένα κείμενο που ίσως ευαισθητοποιήσει κάποιους που δεν τα αγαπούν και ίσως μέσα απ’ αυτό αντιληφθούν πως και τα αδέσποτα είναι ζωντανές ψυχούλες που χρειάζονται αγάπη και φροντίδα. Το λιγότερο που μπορεί να προσφέρει ο καθένας μας είναι ένα μπολ με νερό. Το λιγότερο….
Ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας την πιστή μας διαδικτυακή φίλη κα. Σκαμπαρδώνη που μας εμπιστεύεται τα κείμενά της.
“Βοήθησε ένα πλάσμα που διψάει….”
Τώρα που είναι καλοκαίρι, υπάρχουν κάποια πλάσματα που σε έχουν ανάγκη. Και ας μην έχουν φωνή να στο φωνάξουν, το καταλαβαίνεις από τα μάτια τους που σε κοιτάζουν με τόσο μεγάλη λαχτάρα και προσδοκία.
Θέλουν και αυτά να πιουν λίγο νερό, μέσα στη ζέστη και αυτά υποφέρουν και προσπαθούν να βρουν λίγη δροσιά για να ξαποστάσουν. Δεν μπορείς να το καταλάβεις, αλλά εκείνα με τη φωνή τους που δεν είναι ανθρώπου, προσπαθούν να σου δείξουν πόσο υποφέρουν. Τρέχουν μόλις αντικρίσουν μία πηγή με νερό, προσπαθώντας με λίγες γουλιές κρύου νερού να ηρεμήσουν τη φωτιά της ζέστης που καίει μέσα τους.
Βάλε τους λίγο νερό, προσπάθησε να αισθανθείς την ανάγκη τους για λίγο κρύο μέσα σε αυτές τις ημέρες του καύσωνα. Δεν είναι τίποτα λίγα λεπτά που θα διαθέσεις για να βάλεις ένα κυπελάκι με νερό σε μία περιοχή όπου υπάρχουν ζωάκια που διψούν.
Είναι δείγμα πολιτισμού να βάζεις νερό σε ένα ανυπεράσπιστο πλάσμα, είναι δείγμα καλής ψυχής να προσφέρεις σε όποιο πλάσμα και αν προσφέρεται αυτό που δίνεις..
Βοήθησε ένα πλάσμα που διψάει, αυτά τα έρμα κανέναν δεν έχουν. Λίγο νεράκι θέλουν, τίποτα παραπάνω…
Πηγή: Μαρία Σκαμπαρδώνη